Djali tek va rri i nënës: Zgj ohu nënë! Zgj ohu nëse je ng opë me gjumë t ashmë! Ma kap d orën dhe eja me mua në kl asë! Eja dhe përgjigju mësuesit sepse ai vazhdimisht me….!

Djali tek va rri i nënës: “Zgjohu nënë, shum me m ungon, mj aft me pu shove!”

Një dj alë dhe një v ajzë pas një li dhje dashurie ve ndosën të ma rtohen. Pas një kohe në ma rtesë ç iftit i l indi një dj alë. Kur d jali i mbushi 4 v jeç e ëma u së mur nga një së mun dje e v ështirë dhe vd iq.

Djalit fillo ti m ungojë e ëma. I m ungonte da shuria e nënës, përqaf imet, le dhatimet, tr egimet që i a tregonte ajo, ushqimet e ng rohta… Një ditë e pyeti babanë se ku është nëna, pse nuk vjen në shtëpi? LEXO ME TEPER DUKE E HAP REK LAMEN ME POSHTE

Babai i l odhur nga puna dhe ob ligimet e sht uara në shtëpi i tha: “Nëna j ote bir ishte shumë e l odhur nga së mun dja dhe tash është duke pu shuar. Është tek v arret e fsh atit tash. Atje p ushon dhe nuk vjen më”. Kur dj ali u rrit dhe f illoi të shkoj në klasë të parë ai disi da llohej nga nx ënësit tjerë, sepse nuk k ishte kush të ku jdesej pë të.

Filluan ta përsheshnin shokët e klasës, por edhe mësuesi i tij filloi ta qo rtoj për pamjen dhe shpërq ëndrimin e tij në shkollë. Një ditë djali i vo gël i l odhur nga gjitha këto nënç mime dhe përb uzje vajti te v arri i nënës dhe e h odhi çantën mbi v arr. “Zgj ohu nënë! Zgj ohu nëse je ng opë me gjumë t ashmë! Ma kap d orën dhe eja me mua në kl asë! Eja dhe përgjigju mësuesit tim që va zhdimisht më thotë: “Ç’nënë të pakujd esshme që ke! Të dërgon në shkollë, pa të fu rnizuar me ushqim parapr akisht.LEXO ME TEPER DUKE E HAP REK LAMEN ME POSHTE

Madje as që kujd eset për ve shjen tënde! As detyrat e shtëpisë s’të nd ihmon t’i bësh.” – i pik ëlluar e me lot që ja përshkonin buzët ju drejtua dj aloshi nënës së vd ekur. “Mos e përul j etimin!” [Kur’an: 93:9] LEXO ME TEPER DUKE E HAP REK LAMEN ME POSHTE